Τα Μηνιγγιώματα είναι όγκοι, συνήθως καλοήθεις, οι οποίοι αναπτύσσονται κατά βάση με αργό ρυθμό και γι αυτό συχνότερα είναι ασυμπτωματικά.

Αποτελούν τον συχνότερο καλοήθη όγκο του εγκεφάλου και εμφανίζονται συνήθως αργά στη ζωή (7η δεκαετία), με εξαίρεση τα άτομα που έχουν εκτεθεί σε ακτινοβολία σε νεαρή ηλικία, αυτούς που φέρουν συγκεκριμένες γονιδιακές διαταραχές, όπως και σε γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε ορμονική θεραπεία.

Το 70% των μηνιγγιώματα είναι καλοήθη. Η κεφαλαλγία αποτελεί το πιο κοινό σύμπτωμα κατά τη διάγνωση άλλα ανάλογα με τη θέση που εντοπίζονται μπορούν να προκαλέσουν αντίστοιχα συμπτώματα.

Έτσι για τα μηνιγγιώματα που ανευρίσκονται τυχαία ή/και είναι ασυμπτωματικά προτείνεται η παρακολούθηση. Στα συμπτωματικά μηνιγγιώματα απαιτείται άμεση χειρουργική αποσυμπίεση.

Γενικά όμως για τα καλοήθη , βαθμού Ι, που είναι ασυμπτωματικά προτείνεται η χειρουργική εξαίρεση ή η ακτινοχειρουργική. Σε μηνιγγιώματα υψηλότερου βαθμού (ΙΙ/ΙΙΙ) προτείνεται συνδυασμός και των δυο θεραπειών, χειρουργείου και ακτινοθεραπείας.

Για τα μηνιγγιώματα που δεν είναι εφικτή η πλήρης χειρουργική εξαίρεση, η ακτινοχειρουργική συμπληρώνει τον θεραπευτικό αλγόριθμο.

Υπάρχουν και μηνιγγιώματα που αντιμετωπίζονται αποκλειστικά με ακτινοχειρουργική λογω της θέσης τους: σηραγγώδους κόλπου, οβελιαίο κόλπου, οπτικού νεύρου και σε αυτά που αναπτύσσονται όπισθεν του αποκρίματος